Jong zijn wordt overrated
Onlangs werd ik 42. En daar schreef ik het volgende over: "Ik spreek de laatste weken veel vrouwen die erover nadenken om een kastsessie bij me te boeken en eerst kennis met me willen maken of een interview bij me willen afnemen. En de opmerking die ik dan altijd krijg: "Huh, ben jij al bijna 42? Wat een goede genen heb jij!" En nu zal ik best wat hulp hebben gekregen van Moeder natuur, maar ik denk dat het meer met de volgende zaken te maken heeft.
1. Ik zit niet met mijn leeftijd, en kom er gewoon voor uit. Sterker nog, hoe ouder, hoe leuker. Vind ik echt. Ook al zit het niet meer zo strak (zat dat het ooit bij mij?, volgens mij niet ;-)), krijg ik steeds meer rimpels, I do not care. Mijn haar wordt steeds witter, daar moest ik aan wennen, maar het is zoals het is.
2. Ik heb een enorm zelfvertrouwen opgebouwd de laatste jaren. Dus ja, ik loop rechtop, ik kijk iedereen aan, ik lach als ik je tegenkom, ik straal. This is me, nice to meet you.
3. Ik ben knetter nieuwsgierig. Ik stel de hele tijd vragen, wil echt weten waarom iets zo is, waarom jij dat zo vindt of waarom jij dat zo doet. Soms hoor ik echt mijn kinderen: 'Waarom waarom waarom'. Ik ben net zo. Never stop learning.
4. Ik experimenteer en ontdek. Zo nam ik op mijn 31e mijn eerste tatoeage. Nu ben ik bezig om mijn tweede oorpiercing te nemen. Toen ik jonger was, mocht ik het van mijn ouders niet, later durfde ik het niet. En nu durf ik veel.
5. Mijn kledingstijl is nogal jong. Let wel, ik vind dat het bij me past. En ik heb met mijn beste vriendin overigens afgesproken dat als we 80 zijn, we nog steeds op onze gekleurde gympen lopen. Mijn grote voorbeeld is dan ook natuurlijk Iris Apfel.
6. Ik ben al 23 jaar samen met een jongere vent. Hahahahaha. Reinier is 1 jaar jonger, dus dit is de grap die ik altijd maak. Ok telt niet.
7. Ik ben positief ingesteld. Ik probeer altijd mogelijkheden te zien, oplossingen. En ja, ook ik heb mega rot dagen, soms weken. Dat niks lukt, dat ik echt down ben, maar ik weet dat het altijd weer goed komt. Dat ik het kan veranderen met mijn mindset, en dan komt het dus ook goed.
8. En dan natuurlijk het goed eten, goed slapen, sporten, geen stress aspect. Probeer ik allemaal zo goed mogelijk. Slaag ik laaaaaaaang niet altijd in met mijn voorliefde voor feestjes/concertjes, wijntjes en de eigenschap dat ik altijd 10 dingen tegelijk doe. Maar ik ben me er erg van bewust.
Maar uiteindelijk, komt het neer op het feit dat ik vind dat jong zijn enorm overrated wordt. Uiterlijk gezien vind ik iemand met rimpels veel boeiender om naar te kijken. Iemand met de tekenen van het leven op het gezicht en lijf vind ik prachtig. Zoveel om te bestuderen, om te bewonderen. En dan heb ik het ook nog niet eens over de innerlijke kant, de wijsheid, de verhalen, de levenservaring.
En ik weet niet hoe het met jou zat, maar toen ik jong was, was ik veel onzekerder. Had ik echt niet het gevoel dat de wereld op mij zat te wachten, dat ie aan mijn voeten lag. Had ik echt niet altijd energie voor 10. Maakte ik me echt druk om van alles en was ik bang voor zoveel. Maar nu, nu kijk ik reikhalzend uit naar wat mijn nieuwe 42e levensjaar, me gaat brengen, ik ben er zo klaar voor, hier kom ik aan!"