Toen ik voor het eerst ongesteld werd, was dat best een ding. Dat had meerdere redenen. Allereerst was ik pas 10 en het overviel me totaal. Ik was de eerste van mijn vriendinnen en wist ik veel wat ik aan moest met dat stuk maandverband in mijn onderbroek. Wat het ook nog eens lastiger maakte was dat mijn moeder slechte ervaringen had met tampons, dus die hadden we niet in huis. Ik moest het doen met de dikste vorm maandverband (ik praat over bijna 40 jaar geleden hè). Lekker ongemakkelijk met fietsen en gymles. Ik had niet veel last verder, maar ik vond het helemaal niet leuk. Wat ik wel leuk vond was dat mijn vader mij uiteten nam want ik was nu geen kind meer maar een vrouw. En we gingen niet zomaar uiteten. Hij nam me mee naar een sterrenrestaurant. Ik kreeg een prachtige jurk aan die mijn moeder had gemaakt, ik mocht de gouden sieraden om van mijn oma en ik werd bij binnenkomst aangesproken met mevrouw. Mijn jas werd aangenomen en mijn stoel werd voor mij naar achter geschoven. De tafel was gedekt met witte damasten lakens en er lag tig soorten bestek. Ik wist instinctief dat ik geen patat kon bestellen, de kaart was frans dus ik wees maar wat aan. Ik dronk mijn eerste slokken champagne, at kaviaar en andere gerechten die er heel onwennig uitzagen, maar fantastisch smaakten. En mijn vader rookte na afloop een sigaar. Deze avond is één van de mooiste herinneringen van mijn leven. Een magische avond die mij een gevoel gaf dat ik nu meetelde, iemand was. En mij tegelijk het volgende liet beseffen:

Als je nadenkt over je leven later, wanneer je groot bent, dat het leven in haar geheel vooral draait om een gevoel. Het leven gaat om herinneringen maken. En dat vooral met de mensen die je lief zijn.

Dat is niet iets wat ons in het algemeen wordt bijgebracht. Er werd ons gevraagd als kind wat we wilden worden als we later groot waren. Of waar we over 5 jaar willen staan tijdens het sollicitatiegesprek. Of hoe we onze toekomst zien. Ik denk dat er veelal verrast wordt opgekeken als we zouden antwoorden: ‘Als ik groot ben, wil ik waardevolle herinneringen hebben opgebouwd met mensen die me lief zijn. Ik wil over 5 jaar mijn tijd vooral besteden aan ervaringen opdoen i.p.v. 40 uur of meer per week te werken. Ik zet dus 3 stappen terug in geld, bezit en in groei naar boven. Mijn toekomst gaat over welzijn voor mijzelf en mijn omgeving.’