Styling is geen one size fits all.
Ik hou van mijn vak personal styling, dat mag duidelijk zijn. Maar ik heb mijn vraagtekens bij de invulling die hieraan gegeven wordt. Ik sprak hierover met Anke, de Modepsycholoog, dat gesprek inspireerde mij tot dit blog.
Er wordt gesproken over personal styling, maar ik vraag me al jaren af waar het personal stuk gebleven is. Kleuradviezen, old skool pasvorm benamingen, Marie Kondo opvouw technieken plus opruim sessies, een capsule wardrobe en massale online cursussen. Ik zie het allemaal voorbij komen en de gevolgen daarvan bij vrouwen. En eerlijk: Ik heb nog nooit zoveel aanvragen gehad in 2023 en 2024 door vrouwen die dachten dat de oplossing voor hun lag bij een online cursus of kleuranalyse en die daar niks leerden over wat voor hún past. Om nog concreter te worden: waarom bestaan stylingtips om in één minuut slanker te worden, waarom zijn drie prints bij elkaar hysterisch te druk en waarom moet iedereen een witte blouse en een jeans in de kast hebben?
Kortom ik hou niet van de algemene stylingregels die binnen mijn vak worden gehanteerd, ik gebruik mijn eigen bedachte ideeën.
Deze regels zijn ooit bedacht door de grote bazen van de retail om kleding te verkopen, door de mode magazines om hun kleding sponsoren tevreden te houden, door wie ook om de koopkracht aan te wakkeren, waarbij vergeten wordt dat geen mens, geen lijf, geen levensinstelling, geen kast, geen leven, geen opgebouwde garderobe hetzelfde is. En als je styling gaat zien als een manier om je creativiteit aan te boren, om je leven vertaalt te zien in een garderobe, in combinaties, in het eigen maken van een lap stof dan is er echt wat meer voor nodig om in algemeenheden te praten en adviseren of te blijven bij het oude.
Zo hoor ik mezelf tegen de ene klant zeggen om vooral haar jumpsuits te houden in de kast, terwijl ik de ander adviseer ze uit de kast te halen. En laten die 2 klanten elkaar nu net kennen en deze informatie uitwisselen tijdens de lunch. Ze snappen er niks van. Ik was ook bij die lunch en stelde hen de vraag: ’Zijn jullie levens hetzelfde, jullie levensinstelling, jullie tijdsbesteding, jullie wensen qua look & feel?’ ‘Nee’, was hun reactie. Ik hoefde niet meer uit te leggen.
Voor jij die dit leest, sta stil bij wat jou blij maakt aan kleding, vergeet de stijl van de buurvrouw, meet je niet aan je collega. Neem alles wat je op kledinggebied en styling tegenkomt als een vleugje inspiratie op. En maak het je eigen, vertaal het naar je eigen kast en leven. Styling is zo persoonlijk: Er is geen one size fits all.
