Waar wil je op terugkijken als je de 102 aantikt net als Iris Apfel?
“Morgen word ik jippie olé olé maar liefst 102.”
Zoiets dacht Iris Apfel zeer waarschijnlijk op 30 augustus 2023 voordat ze haar bed instapte in haar roze tijgerprint pyjama.
Imagine jezelf, over een paar jaar. Een heel aantal jaar. Hoe kijk jij dan op jouw leven terug? Of anders gezegd: Waar wil je op terug kijken?
Ik vroeg wat rond en ik kreeg de volgende reacties:
Een rijk verbonden en vooral bezield leven.
Heel veel liefde in het leven.
Al die dingen die ik gedaan heb waar ik eigenlijk bang voor ben.
Dat mijn dochter een goed leven heeft en dat we nog steeds de slappe lach met elkaar hebben.
Een rijk gevuld gulzig geleefd leven van waaruit ik ook weer gul gedeeld heb.
Heel veel mooie ervaringen met mijn gezin.
Op de momenten dat ik lef toonde en ballen.
Mezelf als kind /onbevangen/doen om het doen/ergens helemaal in op kunnen gaan.
Mijn zegeningen! Wat ik heb mogen meemaken en wat ik bereikt heb.
Vieren van het leven.
Een liefdevol leven vol creatie.
Het is vaak een onderwerp van gesprek tijdens mijn kastsessies. Dit omdat een kledingkast verbonden is met de fases in je leven. En ook omdat ik altijd toe wil werken met jou naar een duurzame kast die je levenswerk is. Ik heb dan ook een aantal vragen die je helpen om concreet stappen te zetten. Je kunt dan denken aan:
Wat wil je de dagen na de kastsessie gaan doen om jezelf en je kast verder te ontdekken? En waar focus je op voor de komende week, de komende maand, dit jaar en de 5 jaar die gaan komen?
Wat laat je los? Bijvoorbeeld qua denkbeeld over jezelf, qua gedragspatroon in nieuwe aankopen doen, qua mensen die opmerkingen maken over je stijl en qua kleding die mooi zijn maar jij niet draagt, qua indeling van je kledingkast.
Welke visie op jezelf heb je ontdekt tijdens je kastsessie en wil je koesteren of ontwikkelen?
En waar wil je op terugkijken later als je 102 bent en wat kun je dan nu doen om dat te bereiken? Of leef je bij de dag en kijk je niet zover?
Ik kijk zelf naar het leven als iets dat continue beweegt en zich in fases afspeelt. En dat daartussen voldoende momenten mogen zijn die mij de ruimte geven om adem te halen en te voelen welke kant ik op wil gaan. Mijn focus is zoveel mogelijk op het moment zelf. Ik leef vandaag. Ik leef nu. Ik plan vooruit (zeker handig als ondernemer en met een gezin) maar niet ver. Ik vier de dag, ik vier mezelf. Of ik 102 word, geen idee. Als het zover komt, dan hoop ik in goede geestelijke en lichamelijke gezondheid te zijn. Nog wat kastsessies te doen. Mijn roze tijgerprint pyjama te dragen in bed. En terug te kijken op een leven vol styling avontuur met een kleine groep liefdevolle fijne inspirerende mensen.
