'Mijn benen zijn net witte melkflessen'.
Die uitspraak hoorde ik elke lente als kind. Mijn moeder riep dat uit als de zon wat meer tevoorschijn kwam en ze haar zomerkleren uit haar dozen haalde.
Ik keek dan naar mijn eigen benen en zag benen met wat bruine kleur erop. Mijn Zuid Amerikaanse genen hebben mijn huid flink wat donker pigment gegeven en ook na maanden geen zon erop bleef er altijd nog bruin zichtbaar. Wat mijn moeder dan ook vaak achter haar eerste opmerking gooide was: “Oh en jouw prachtige benen Chiaar, lekker hoor die kleur die je altijd bij je draagt.”
Ik heb dat altijd aangehoord en dat deed me niks. Benen, wit of met wat bruine kleur. Tja, het is wat het is.
Nu bedenk ik me hoe het kwam dat ik daar zo naar keek en kijk. Komt ie:
Omdat mijn moeder dat wel riep over haar benen (met waardeoordeel) maar haar gedrag er verder niet op aanpaste. Ze droeg gewoon korte broeken, broekrokken, rokken en jurken waarbij ze haar benen toonde. Hoppa! Het belemmerde haar niet. Ze liet wel merken dat ze liever wat bruine kleur had, en hoe hard de zon ook scheen, ze kleurde nooit. Maar verder verstopte ze haar benen niet.
Mijn moeder kon een broek dragen over haar benen die niemand dan zag, maar onderwijl zou ze peentjes zweten. Of ze kon aan de slag met bruinings crèmes waar ze geld aan kwijt was en die nooit echt het resultaat geven wat ze beloven. Of ze kon haar witte benen accepteren, kiezen voor een sterk innerlijk zelfbeeld. En luchtige rokken en korte broeken dragen en een knop omzetten in haar hoofd. En dat laatste deed en doet ze. En dat heb ik gezien als een hele mooie wijsheid die mij voor het leven heeft gevormd.
En ja, daar kies ik dus ook voor. En dat gaat de ene dag beter dan de andere (want hallo rare haren op de vreemdste plekken, of gekleurde pigmentvlekken in mijn gezicht die er eerst niet waren). Het scheelt me energie en kopzorgen en een heleboel tijd om die stemmen in mijn hoofd te negeren waar ik niet naar hoef te luisteren.
Hoe zit dat met jou? Heb jij een lichaamsdeel waar je niet zo blij mee bent? En hoe ga je daar dan vervolgens mee om?
